Początkowo maluje w stylistyce prymitywizującej, później realizuje przedstawienia kubofuturystyczne, stanowiące interpretację kubizmu w kolorystyce futurystycznej.
Jednakże prawdziwie radykalną postawę ujawnia wystawiając w 1915 roku swój Czarny kwadrat na białym tle oraz publikując manifest suprematyzmu. W następnych latach poświęca się głownie rozważaniom teoretycznym i pracy pedagogicznej, zaprzestając nawet na pewien czas malowania. Pod koniec życia, kiedy powraca do malarstwa figuratywnego, spotyka się z krytyką i wzrastającą nieufnością ze strony władz sowieckich.
Kazimierz Malewicz. Czerwona konnica (Szarża czerwonej kawalerii). 1928-1932.
Państwowe Muzeum Rosyjskie, Sankt Petersburg.
Sławny obraz Malewicza zatytułowany Czerwona konnica jest kompozycją podzieloną na dwa plany. Część dolna składa się z węższych i szerszych poziomych pasów w kolorach czarnym, czerwonym, beżowym, niebieskim, żółtym, zielonym, białym... Górna partia, obejmująca prawie dwie trzecie przestrzeni, stanowi białą, przechodzącą w błękit płaszczyznę, pustą i eteryczną. na linii horyzontu malarz naszkicował pędzlem oddział konnicy.
Na odwrocie płótna malarz zamieścił zdanie tak banalne, że trudno nie uznać go za ironiczne: "Czerwona konnica opuszcza galopem stolicę rewolucji październikowej, by bronić sowieckich granic". Słowa te odnoszą się do pierwszego okresu rewolucji, gdy trwały walki pomiędzy czerwonymi (armią komunistyczną) i białymi (armią carską).
Przez długi czas mówiono, że Malewicz został zmuszony do domalowania konnicy na abstrakcyjnym, suprematystycznym obrazie, by przypodobać się władzom. Ale takiej wersji przeczą szkice do obrazu, z których jednoznacznie wynika, że konie i pejzaż zostały zaprojektowane równocześnie.
Niemniej, konnica wydaje się tutaj nie tyle spieszyć w obronie granic, co atakować wroga całkowicie wyimaginowanego. Bezkresna pustka prawie apokaliptycznego pejzażu przywodzi na myśl koniec świata.
źródło:
WIELCY MALARZE, ICH ŻYCIE, INSPIRACJE I DZIEŁO.
Wydawca: Eaglemoss Polska.
Wydawca: Eaglemoss Polska.