Klimt - postać nieco tajemnicza, to zarazem jeden z największych prowokatorów w historii malarstwa nowoczesnego i artysta o wielkiej mocy twórczej, który z pasją poświęca się sztuce. Jego geniusz rozwija się w chylącym się ku upadkowi Cesarstwie Austro-Węgierskim, w szczególnej atmosferze Wiednia końca wieku.
Odrzucając obowiązujące kanony oraz kompromisy, w 1897 roku Klimt zakłada Secesję i staje się przywódcą wiedeńskiej awangardy.
Jego twórczość nie odpowiada tradycyjnym kryteriom sztuki dziewiętnastowiecznej. Klimt ma bowiem ambicję stworzenia nowej i nowoczesnej, na miarę XX wieku.
Gustaw Klimt. Pocałunek. 1907-1908.
Österreichische Galerie, Wiedeń.
To jeden z najsłynniejszych obrazów Klimta. Powstał w tzw. okresie "złotym", którego nazwę najlepiej wyjaśniają złote płatki feerycznie oświetlające intymną scenę Pocałunku. Para zakochanych zagubiona w usianej gwiazdami kosmicznej przestrzeni skąpana jest w blasku szlachetnego metalu. Pisarz Rainer Maria Rilke nazwie tę przestrzeń "złotym szczęściem".
Obie postaci ukazane są w sposób uproszczony. Ciało mężczyzny zostaje powiązane z formami "twardymi" (czarne prostokąty), natomiast kobietę powierzającą twarz dłoniom mężczyzny malarz kojarzy z formami "miękkimi" (barwne kręgi).
Historyk sztuki Werner Hofmann podkreśla, że w Pocałunku Klimt "usunął z obu ciał napięcie, jakie normalnie istnieje między kobietą i mężczyzną i przeniósł ten kontrast na opozycyjne zestawienie form prostokątnych z kolistymi. W ten sposób instynkt i pragnienie zostały zakodowane w postaci ornamentu."
Klimt jest mistrzem form dekoracyjnych. Możemy podziwiać jego maestrię na przykładzie rozciągającego się u stóp zakochanych kwiatowego dywanu. Kwiecista powierzchnia przypomina cokół, na którym splecione w uścisku postaci zamarły w bezruchu, jak rzeźba. Klimt ukazuje jednak również miłosny poryw. Stopy klęczącej kobiety wykraczają poza dekoracyjne obramowanie i dotykają "próżni", jej ręka zaciska się wokół szyi ukochanego, jakby w obawie przed upadkiem. Szczegóły te stają się sygnałami drzemiącego w tej scenie potencjalnego dynamizmu.
źródło:
WIELCY MALARZE, ICH ŻYCIE, INSPIRACJE I DZIEŁO.
WIELCY MALARZE, ICH ŻYCIE, INSPIRACJE I DZIEŁO.
Wydawca: Eaglemoss Polska.
