Po powrocie do Francji, zamiast kontynuować otwierającą się przed nim drogę do kariery akademickiej, woli zostać malarzem subtelnych i frywolnych scen miłosnych i przedstawiać kompozycje w typie fêtes galantes. W jego niezwykle zróżnicowanych tematycznie i stylowo dziełach, widać ogromny talent rysownika i kolorysty.
gdy próbuje swych sił w portrecie, błyszczy olśniewającą biegłością. Jego obrazy historyczne zatykają dech w piersiach "tym panom z Akademii". Zaś jego obrazy miłosnych swawoli rozgrzewają ciała i serca. Nawet jeśli śmiałe tematy mogły szkodzić zrozumieniu nowatorskiego charakteru jego twórczości, jest dziś uważany za jednego z największych malarzy francuskich XVIII wieku.
Jean-Honoré Fragonard. Huśtawka (1767).
Wallace Collection, Londyn.
1 października 1767 roku, niedługo po otrzymaniu nagrody na Salonie, malarz Gabriel-François Doyen zostaje wezwany do barona de Saint-Julien, który poleca mu wykonanie obrazu: "Chciałbym abyś namalował panią - powiedział baron wskazując swoją kochankę - na huśtawce wprawianej w ruch przez biskupa. Mnie proszę umieścić tak, abym mógł oglądać nogi, a nawet więcej tego pięknego stworzenia". Zszokowany takim zamówieniem Doyen odsyła libertyna do Fragonarda, który nie odmawia i wykonuje jeden ze swych najbardziej znanych obrazów zatytułowany Huśtawka.
Wśród bujnej i świeżej roślinności, młoda trzpiotka ośmiela podglądacza ukrytego w krzakach u stóp statuy skrzydlatego Amora, rzucając w jego stronę bucik. Dziewczę, różowo-biały bukiet wśród błękitno-zielonej roślinności, unosi się w kipieli halek, spódnic i falbanek. Stonowany koloryt tego obrazu i jego wykończenie zadziwiają, gdy porównuje się go do delikatnego rysunku portretów fantazyjnych Fragonarda. Tutaj, niewątpliwe aby zadowolić zamawiającego malarz poświęca się precyzyjnej pracy miniaturzysty czy dekoratora porcelany, co oddala go od jego osobistej maniery bliskiej szkicowi. Mimo, iż nie ma w tym obrazie jego swobodnego rysunku, jest w nim wyraźnie widoczne upodobanie do rozkołysania i wirowania, do zachwiań i upadków o konotacjach erotycznych. Upadek bucika jest perskim okiem, które zapowiada szczęśliwe spełnienie miłosne. "Huśtawka jest dobrym przykładem sztuki Fragonarda, gdyż jest przede wszystkim zawrotem głowy" - podsumowuje Jean-Pierre Cuzin.
źródło:
WIELCY MALARZE, ICH ŻYCIE, INSPIRACJE I DZIEŁO.
Wydawca: Eaglemoss Polska
