HUŚTAWKA

Wraz z przyjaciółmi Monetem, Sisleyem i Cézannem, Renoir tworzy impresjonizm: rewolucję w malarstwie uznającą światło za wartość najwyższą.
Urodzony w Limoges, w 1941 roku Auguste Renoir spędza młodość w Paryżu. Mając dwadzieścia lat rozpoczyna przygodę z impresjonizmem lecz jednocześnie ceni sztukę figuratywną, którą doskonali malując liczne portrety. Miłość do rysunku, do linii oddala go stopniowo od metody impresjonistycznej. Pod wpływem Ingresa i Rafaela, wchodzi w roku 1883 w okres cierpki. Wtedy rysunek odnajduje zagubioną pozycję, kreska wyostrza się, a paleta przyjmuje tony kwaskowe i chłodne.
Po pewnym czasie malarz znajduje własny styl. Łagodzi kolorystykę poszerzając ją o czerwienie i ochry. Maluje opalizujące kobiece ciała. Pracuje do ostatniej chwili, do 2 grudnia 1919 roku, gdy umiera w swym domu w Cagnes-sur-Mer.

Auguste Renoir. Huśtawka.

1876. Muzeum Orsay, Paryż.

Obraz Huśtawka jest wynikiem studiów Renoira nad światłem. Skomponowany jest wokół centralnej osi pionowej. Po lewej stronie znajdują się trzy postaci. Dziewczynka stoi obok drzewa, o które opiera się brodaty mężczyzna. Obydwoje patrzą na drugiego mężczyznę, który odwrócony plecami, obserwuje stojącą na huśtawce młodą kobietę. Ona zajmuje prawą stronę obrazu; patrzy gdzieś w lewo. Widoczna w głębi pięcioosobowa grupa (cztery postaci stojące i jedna siedząca) przywraca równowagę zachwianą postawą młodej kobiety. Podkreśla to linia niebieskich kokard.
Scenę tę, malowaną krótkimi pociągnięciami pędzla, zalewa światło, które spaja postaci z otoczeniem. Na sukni biel, błękit, róż i żółty zaznaczają grę światła i cienia. 
Niebieska (w zasadzie) marynarka mężczyzny, w załamaniach fałdów przechodzi w zieleń lub fiolet. Na ziemi też widzimy błękit i zieleń odpowiadającą liściom drzew oraz białe, żółte i różowe plamy światła.

źródło:

WIELCY MALARZE, ICH ŻYCIE, INSPIRACJE I DZIEŁO.

Wydawca: Eaglemoss Polska.