Malarz stworzył własną, charakterystyczną formę, którą cechuje ograniczona paleta, blade kolory i spłaszczone obrazy.
Puvis de Chavannes pochodzi z rodziny wielkiej burżuazji lyońskiej, kształci się w czasie swoich podróży do Włoch. W roku 1850 wystawia na Salonie, później jednak popada na kilka lat w niełaskę, aż do 1859 roku, kiedy zostaje oficjalnym dekoratorem francuskich budynków publicznych. W swych freskach i obrazach woli alegorię od mitologicznych tajemnic. Jego ulubionym tematem jest Arkadia, kraj fantazji, w którym panuje sielankowe szczęście.
Puvis de Chavannes. Sen (1883).
Muzeum Orsay, Paryż.
W Śnie trzy alegoryczne postaci wznoszą się w snach młodego mężczyzny. Odwiedza go Amor, rzucający na niego kwiaty, Sława, która niesie wieniec z liści laurowych oraz Fortuna, rozrzucająca monety. Lekki, zwiewny rysunek trzech sennych figur różni się wyraźnie od sposobu oddania postaci potężnego i umięśnionego mężczyzny.
Symbolizm Puvisa de Chanannes daje się łatwo odszyfrować, jego symbole i alegorie, zawsze skąpane w łagodnym i nierealnym świetle, są proste i silnie oddziałowujące.
źródło:
WIELCY MALARZE, ICH ŻYCIE, INSPIRACJE I DZIEŁO.
Wydawca: Eaglemoss Polska