Po okresie nauki pod okiem Corota - malarza uczuć i pejzaży, młoda artystka związuje się z Edouardem Manetem oraz przyjaciółmi - Monetem, Degasem i Renoirem. Paletę Berthe Morisot cechuje zachwycająca jasność. Jej wyjątkowego wdzięku obrazy, to okna otwarte na życie kobiet pod koniec XIX wieku. Sceny z życia codziennego, tak zręcznie uchwycone na żywo, częściowo jakby niedokończone, przekraczają rzeczywistość, ukazując postawy uniwersalne, zawieszone momenty życia. Poeta Paul Valery, porównując dzieła Berthe Morisot do dziennika intymnego, w którym środkami wyrazu są kolory i rysunek, tak wyrazi się na jej temat: "Specyfika Berthe Morisot sprowadza się do faktu, iż żyje ona malarstwem i maluje życie".
Berthe Morisot. Julie Manet i jej chart Laerte. 1893.
Musee Marmottan, Paryż.
Oto córka Berhe Morisot i Edouarda Maneta - Julie, która wyrosła na piękną dziewczynę. Berthe wprowadza ją w tajniki malarskich technik. W momencie kiedy wielu bliskich malarce ludzi odchodzi na zawsze, córka staje się jej jedyną radością.
Jest to okres kiedy Berthe Morisot zaczyna zapisywać swe uwagi dotyczące sztuki. Malarska pozostaje wierna swej niezależnej myśli i nie waha się sprzeciwiać zasadom akademizmu - "Prawdziwego malarza nietrudno rozpoznać... i czyż doprawdy konieczna jest ta cała wulgaryzacja sztuki? Cóż robimy z regułami? Nic wartościowego. Czegóż zatem potrzeba? - nowych, osobistych wrażeń. Gdzie się tego nauczyć? Całe malarstwo sprowadza się do kopiowania natury, w porządku, lecz czy kopiowanie przez Bouchera lub przez Holbeina jest identyczne? Obaj są równie w tym wiarygodni, wiarygodni w rysunku, jak i w doborze kolorów. Ów kolor jest wyrazem formy. Nie ćwiczy się ucha muzyka poprzez naukowe wyjaśnianie mu wibracji dźwiękowych, nie ćwiczy się zatem oka malarza, tłumacząc mu stosunki tonów i harmonie linii".
Malując Julie Manet i jej charta Laerte'a Berthe Morisot udaje się uchwycić nonszalancką pozę córki. Julie siedzi na kanapie, której obicie odpowiada kolorystycznie sierści psa, podarowanego jej przez Mallarmego. Farba jest nałożona tak delikatnie, iż w kilku miejscach dostrzec można podmalówkę. Sprawia to, iż przedmioty stają się niemalże przezroczyste, ponadto odnosi się wrażenie, iż unoszą się w powietrzu jak jasnoniebieski fotel, znajdujący się obok Julie. Przez kompozycję zdaje się przebiegać delikatna wibracja, będąca wynikiem ciągłego i dynamicznego ruchu pędzla.
"Jak przystoi na malarkę jest szczególnie wrażliwa na efekty,
jakie wywołuje światło padając na wystrój wnętrza,
na postaci, a także otaczające ją przedmioty."
DENIS ROUART, WNUK BERTHE MORISOT
źródło:
WIELCY MALARZE, ICH ŻYCIE, INSPIRACJE I DZIEŁO.
Wydawca: Eaglemoss Polska.
